سلام به رفقای عزیزم

روزهاتون غرق در شادی دل و تک تک لحظات تون پر از امید و انگیزه به آینده

عزیزانم به نظرتون راه افتادن و به سوی شانس قدم برداشتن بهتر هستش یا اینکه بی حرکت باشیم و منتظر شانس بشینیم؟ منتظر این بشینیم که آیا هدف رو به ما میدن یا نه؟ ولی دوست خوبم ، برای رسیدن به هر هدفی باید بهایی رو بپردازی. باید بتونی سختی های راه رو تحمل کنی. حتی اگر این راه تا حدودی شانسی باشه. ولی اینو مطمئن باش اگر تلاش کنی میرسی.

تو به عنوان مدیر اداره کننده ی زندگی و جسم و روح و سرنوشت خودت دوتا راه جلو روی خودت داری : یا میتونی تصمیم بگیری و دست به عمل بزنی بدون اینکه به انتها فکر کنی.. فقط بدون ترمز بری به سمت هدف و یا اینکه دست روی دست بزاری و منتظر زمان بشینی تا تصمیمان و عملکرد بقیه سرنوشت ما رو رقم بزنه.

کدومو انتخاب میکنی؟

آیا جسارت اینو داری که تصمیم بگیری یک بار برای همیشه تمامی فکر و خیالا رو کنار بزاری؟

میتونی بدون توقف تا نقطه ی انتهایی برای هدفت بری جلو... به فکر نتیجه نباشی و سعی کنی تو این مدت باقیمونده بهترین خودتو رقم بزنی؟

اینو یادت باشه که اگر فکر میکنی که در عمل کردن و در خط بودن ، زحمت و سختی و خطر هستش ، پس اینو بدون که داری کاملأ اشتباه میکنی و زحمت و دردسر و مشقت و دلهره و دشواری های یک جا نشستن و دست روی دست گذاشتن ، خیلی خیلی عذاب آور تر هستش. چقدر شده که بخاطر عملکرد ضعیفت خودتو سرزنش کردی؟

 چقدر شده که داشتی با خودت کلنجار میرفتی که بخوای از فردا عالی باشی؟

 چرا پس اون روز نيومد؟

چرا همش توی گذشته موندی؟

این مهمه که شروع کنی و مطمئن باش آرامشی که در شروع قوی بدست میاری باعث میشه تا انتها عالی پیش بری.

اگر خودت الان تصمیم نگیری که به راه بیفتی و حرکت کنی برای رسیدن به اهدافت ، اینو یادت باشه که هیچوقت نمیتونی از این حالت نا امیدی و افسردگی بیرون بیای. پس بلند شو و شروع کن!

دلت میخواد از این کائنات به این بزرگی چقدر سهم داشته باشی؟ هممون بهترین ها رو میخوایم ولی واسه رسیدن به بهترین ها باید بهترین بشیم..

دقت کن چی میگم "باید بهترین بشیم" نه اینکه از قبل بهترین میبودیم تا به اون خواستمون برسیم. از الان انقدر روز ها رو نشمر. انقدر درگیر حاشیه ها نشو.تا زمانیکه خودتون تصمیم به راه افتادن نگیری و خودت به این باور نرسی که راه نجات تو در اقدام و عمل کردن هستش ، حتی اگر هزاران ساعت بیای و حرفای انگیزشی من مشاور رو گوش بدی در روند تو تغییر ایجاد نمیشه.

تغییر از خودت شروع میشه. تو تغییر کن اونوقت بیا از من مشاور برنامه بگیر نه اینکه هنوز با ذهنیت قبل هستی و بخوای باز با ابزار هایی مثل مشاور و سی دی و کتاب و ... خودتو سرگرم کنی و در انتها بگی من همه کار کردم ولی نشد!!

این حرف غلطی هستش.

در واقع تو همه کار کردی بجز اون کاری که باید انجام میدادی و اون هم شروع و نترس بودن و پشتکار داشته. تا زمانیکه این مشکل برطرف نشه هیچ کس و هیچ چیزی به تو نمیتونه کمک کنه.

اگر دست به اقدام بزنی حداقلش اینه که با نشستن و دیدن شکستت فرق میکنه.

 این تو هستی که تصمیم بگیری کدومو انتخاب میکنی!!  واینو بدون دست روی دست گذاشتن و تسلیم شدن بدترین اتفاق تو در سال کنکور میتونه باشه چون انگیزه و اعتماد به نفس و شور و شوق رسیدن به هدف رو از بین میبره. پس نزار این اتفاق بیفته. قوی باش و مسئولیت سابق رو به عهده بگیر و کاری که بقیه تو 12 ما میکنن تو بیا و تو مدت کمتر انجام بده.


اگر حس میکنی که دیگه همه چیز برات تموم شده و تو دیگه به هدفت نمیرسی فقط میخوام اینو بدونی که اگر واقعأ از تمام وجود شروع بکنی و عالی بری جلو خیلی زود میبینی که تمامی دغدغه هات برطرف میشه...

میدونم برات سخته...

 میدونم که تغییر با تمامی قشنگی هاش سخته.. ولی باید این سختی رو به جون بخری...چون اون هدف تو هستش و باید براش تا لحظه ی آخر بجنگی


و بهترین خودت باش مطمئنم که خیلی زود شرایط به نفع تو تغییر خواهد کرد.


امیدوارم امضای خدا زیر تک تک اهدافتون باشه.اونقت هستش که از هیچ چیزی ترسی نداری.

دانلود همایش نوروز 96 استاد افشار

زنجان 12 اسفند

اطلاعات بیشتر ....

همیشه نسبت به خودت احساس خوبی داشته باش و بدون که حالا که وارد این دوره (کنکور) شدی خودش کلی هست و این برات میخواد یه محک جدی و اساسی باشه با بتونی خودت رو و تمام توانایی های درونت رو نشون بدی و این از این جهت عالی و قابل ستودن هست ... فارغ از نتیجه و سیر کار و تلاش ...همین که برای اولین بار تو عمرت میخوای یه محک جدی بخوری و خودت رو در میدون جهاد علمی ببینی و تلاش کنی تا سر افراز از اون بیرون بیای خودش بزرگترین موهبت الهی هست به تو و وارد شدن تو به جرگه تلاش گران همه دنیا ... مطمئن باش که این شخصیت اگر در تو حالا از هر جا و هر موقع از سال که بخواد باشه ،شکل بگیره ... همون استیل معروف کیف چرمی به دست خیلی لذت بخش هست و امید دهنده ... پس خودت رو دوست داشته باش و اینکه اگه نقصی هم هست باید خودت بهش سر و سامون بدی و درستش کنی و حالا اصلا نباید به بدی ایام و روزگار و کلاس کنکور و مدرسه و آزمون و اتفاقات پیرامونی که خارج از قدرت اختیار تو هست فکر کنی ....جلو آیینه بایست با شهامت و قدرت و فقط خودت و خودت رو ببین و دوسش داشته باش و بهش احترام بذار و باهاش صحبت کن .

فهرستی از صفات مثبت خودت تهیه کن و راه های تقویت اونا رو هم بیاموز ... همه شما اتفاقا از اون روزنه ای بیشترین ضرر رو میبینید که فکر میکنید نقطه قوت تون هست . مثلا طرف n سال رفته کلاس زبان و فک میکنه خدای زبانه ...بعد میره تو آزمون میزنه 70 درصد ... خوب این خوب نیست برای اون شخص و باید حتما تو فکر قوی تر ساختنش بیفته و نباید ازش غافل بشه و همیشه به عنوان یه درس با خیال راحت شب عفو و مغرفت (شب جمعه قبل از آزمون ) بره سراغش ... هر چقدر این برگ های برنه در دستت بیشتر و بیشتر باشه بهتره و مطمئن باش که اینجوری بیشتر خیالت راحت هست ...و حتی نه صفات منحصرا درسی و بلکه رفتاری .... مثلا اگه خوابت میزون هست و در حد 6 ساعت در شبانه روز و مث بعضی ها بستنی زمستونی نخوردی و به خواب زمستونی نرفتی ؛ این رفتار خوب رو باید بتونی حفظش کنی ... اگه به ساعت خاصی شرطی نشدی که دیگه از اون به بعد نمیشه درس خوند ... این رفتار رو باید حفظش کنی و لحظه ای به سمت تغییر  دست کاری عکسش پیش نری و خودت رو عادت ندی ... کنکوری که مثلا اهل چت روم نیست و فقط و فقط میاد اینجا و این مطالب رو میخونه و مث بچه مثبت ها برمیگرده به محیط دسکتاپ کامپیوترش نباید حتی یه وقت هایی هم به سرش بزنه که ببره اون طرفا ...چون شاید جذبش بشه و دیگه اونوقت گاومون میزاد دو قلو ....

حالا دقیقا بر عکس مطلب بالا ...فهرستی هم از افکار منفی خودت تهیه کن و سعی کن برای هر فکر منفی ... یه فکر مثبت معادل بیاری ...اینو بدون که حتی به منفی ها فکر کردنشون هم اگه حتی اون لحظه اثرش رو نذاره ولی کم کم اگه تکرار بشه ، اذیت مون میکنه ... پس به جای فکر کردن به اوضاع و تراز و درصد های پری خانم (دختر همسایه) بیا و یکم به کارهای خودت فکر کن ... به نقاط مثبتت و به همین تلاش ساعت های گذشته ات و بدون که دلیلی برای موفق نشدن تو وجود نداره ...اصل موفق های کنکور رو هم در نظر داشته باش و یا بخون و یا با فکر خوندن زندگی کن ...نه اینکه تا خاله خاور که زنبیلش رو براش تا خونه میبری بهت بگه " ایشالا... دکتر. مهندس بشی " تازه به فکر کنکور بیفتی

سعی کن در گفتار و برخوردهای روزانه ات از جملات مثبت استفاده کنی ؛ یعنی اینکه در توصیف احوال زندگی از الفاظ مثبت استفاده کنی ... اگه قلی کچل بهت گفت" ای بابا ... این کنکور لعنتی کی تموم میشه ..." باهاش همراهی نمیکنی هیچ بلکه سعی میکنی که اون رو هم به راه و صراط مستقیم راهنمایی کنی ...اگه آبجی سکینه (از دوستان جون جونی) که یکی از فیلم های ماهواره رو رد نمیده و اصلا تا الان نفهمیده حتی منابع اصلی کنکور چیه بهت گفت که فلانی ... فکرش رو بکن ... سال دیگه دانشگاه و راحتی و دانشجو شدن و ... باهاش همراهی نمیکنی و بهش میگی که نوع رشته و دانشگته خیلی فرق داره وگرنه الان چندین هزار صندلی خالیه ...حالا از اونا بدتر خدا بده شانس که این دوست منفی بافت امروز تو لیست روزانه ی تماس تلفنی هاش تو باشی ... حالا جدا از اینکه پشت خطی های این گوشی چند بار مردن و زنده شدن و گوشی هم سوخت ... شروع میکنه از سختی سوالات ندیده کنکور 91 گفتن ...میدونی چیه ...فامیل ما ...دوست بابام ...و آخرش با استدلال تو ذهن شما که تازه فرق تانژانت و کنانژانت رو فهمیده میکنه که بابا ... این رشته ها و دانشگاه ها همه الکی هست ...کار و پول کجا بود ...هیچی ...بازار همه کساد و کنکور شانسی شده و استاد کنکور آبادی یه سی دی هایی داره و مهندسی معکوس و تکنیک دو ماه برو شریف و فال ببین و پزشکی بگیر و قرص x و ...(یه نکته مهم و اونم اینکه با این جماعت ها همراه نشید ... که انگیزه ها کم میشه )