سلام!

کارنامه ها اومد... فک کنم همه ی اونایی که باید می دیدن , دیدن.

نمیگم چطور بود. ایشالا که خوب بوده باشه. اما...

میگم اینو.. چیزی که امروز وقتی کارنامه ام رو دیدم ,ب قشنگی دیدم.:

 

ی وقتایی, فراموش می کنی  اونی که بالاست, اونی که از رگ گردنت هم بهت نزدیکتره, اونی که همیشه ی همیشه هواتو داره,اونی که آرزوهاتو بهش میگی و اونی که خیلی دوست داره,

بیشتر از اونی که ازش خواستی و انتظارشو داشتی, بهت میده.

اونقد که هیچی نداری واسه تشکر ازش: هیچی..  جز ی بغض و ی چشمی که اشک شوق توش جمع شده..

بخشندگی رو یادت میاره.

همیشه بهترینارو ازش بخواه...  اون بهتر از اونو بهت میده.  میگی نه, امتحان کن..

همیشه بخواه ازش و واسه چیزی که خواستی یا تمــــــــــام وجودت تلاش کن, می بینی که بهت میده.

شکــــــــر.  ممنون خدا.  کاش میشد ما هم مث تو, مث تو که نه.... ی کوچولو بخشنده تر بودیم تا چیزی جز ی تشکر خشک و خالی بهت میدادیم.

من_ بنده , هیچی ندارم بگم, جز: دوســـــت دارم .        همین.

 

 

برای نمایش این مطلب لطفا عضو شوید و در صورتی که قبلا عضو شدید از وارد شوید
عضویت در سایت